Orang Melayu yang berfikiran politik mesti tahu seni politik orang Cina sejak merdeka hingga hari ini. Saya kutip saja apa yg mereka (orang Melayu) tulis atau bualkan. Di bawah ini antara yg saya tidak lupa hingga hari ini.
“Orang Cina sedar tidak boleh memerintah negara atau menjadi Perdana Menteri, maka dia akan menyokong siapa saja orang Melayu menjadi PM tetapi memastikan PM yang disokong mesti sanggup menunaikan kehendak kaumnya.”
“Pilihan raya diguna untuk membuat tuntutan oleh kaum Cina kepada kerajaan (baca BN). Jika permintaannya tidak diberi, mereka undi DAP dan jika diberi mereka undi MCA dan Gerakan.”
“Ahli perniagaan Cina akan melihat siapa tokoh dalam Umno yang berpotensi naik dan mereka akan pastikan mesra dengan tokoh korporat Cina.”
“Ahli perniagaan Cina sanggup memberi bantuan wang kepada tokoh politik Umno untuk tokoh Umno itu membina kerjaya politik, tetapi mereka akan pastikan laluan perniaagaannya terus lancar.”
Kalau kita teliti cara orang India berpolitik sejak tahun 2004 juga seperti yang dilakukan oleh kaum Cina. Kaum India sedar undi mereka menjadi penentu calon BN atau PR yang akan menang. Oleh itu apabila dalam PRU 2008 majoriti kaum India menyokong PR maka kerajaan yang dikuasai BN sedang memberikan apa saja yang diminta oleh kaum India.
Perlu diingat, apa saja yang diminta oleh kaum Cina dan India sebenarnya merupakan pengorbanan apa yang selama ini dipegang oleh kaum Melayu! Misalnya selama dalam Dasar Ekonomi Baru, peratus pelajar bukan Melayu yang dikhaskan memasuki universiti awam hanya 30 peratus, maka dengan menggunakan sistem merit untuk memasuki universiti, peratus kemasukan mereka melonjak naik. Kenaikan peratusan mereka adalah pengurangan peratus untuk kaum Melayu dan Bumiputera. Begitulah dalam pemberian biasiswa JPA dalam negara dan luar negara.
Episod politik negara bertambah menguntungkan kaum bukan Melayu selepas pilihan raya tahun 2008. Menguntungkan bukan Melayu bermakna mengurangkan kadar hak kaum Melayu dan Bumiputera selama ini.
Kaum bukan Melayu tahu, jika Umno masih disokong lebih 70 peratus pengundi Melayu bermakna kuasa dan hak-hak yang dipegang oleh kaum Melayu masih sukar untuk diminta secara besar-besaran. Selama ini mereka minta dan dapat secara berdikit-dikit. Kesempatan terbaiknya ialah apabila seorang tokoh Melayu yang sangat kepingin menjadi PM mahu sokongan rakyat termasuk bukan Melayu. Inilah masanya yang terbaik untuk membentuk polisi politik baru (yang dikatakan paling sesuai dengan zamannya), iaitu bukan lagi berasaskan kaum tetapi rakyat. Slogannya ialah ‘ketuanan rakyat’ bukan ‘ketuanan Melayu’. Retorik ini 100 peratus memancing perasaan kaum bukan Melayu yang selama ini merasakan ada diskriminasi dalam agihan biasiswa, peluang pinjaman perniagaan, kemasukan ke perkhidmatan awam dan penggunaan bahasa kebangsaan.
Orang Melayu/Islam jumlahnya 60 peratus daripada penduduk negara. Jika semua melayu bersatu, kuasa dan hak mereka sukar dipecahkan. Sifirnya mudah: Pecahkan kuasa politik (undi) Melayu. Ini bermakna dalam BN, kuasa Melayu wajib dijadikan 30 peratus dan dalam PR pun kuasa Melayu 30 peratus. Jika projek ini berjaya, sama ada BN atau PR, kuasa politik Melayu hanya 30 peratus dalam sistem dua parti: BN lawan PR. Sama ada BN atau PR yang memerintah Malaysia, kuasa politik Melayu hanya 30 peratus!
Perhatikan, mana-mana ahli politik bukan Melayu daripada BN yang masuk PR mestilah memasuki PKR untuk mengelak PKR didominasi Melayu. MCA pula tidak akan meninggalkan BN tetapi memastikan Umno tidak menjalin apa-apa hubungan baik dengan Pas. DAP pula akan membantu Pas mendapat pengaruh dan undi kaum bukan Melayu sebagai tambatan parti Islam itu tidak meninggalkan PR.
Perhatikan kritikan (baca ancaman) MCA terhadap Umno dalam isu perpaduan Melayu. Lihat juga ancaman DAP di Kedah terhadap usaha Pas mengehadkan masa perniagaan hiburan pada bulan Ramadan. Kes-kes ini antara gambaran usaha mengikat parti-parti politik Melayu daripada bersatu dan memastikan dasar Islam (atau yang pro-Melayu) tidak menjadi satu keperluan utama dalam mana-mana wilayah Malaysia.
Ini kesimpulan awal saya mengenai cara berpolitik orang bukan Melayu, khasnya kaum Cina di Malaysia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan