MEMBACA surah at-Taubah atau al-Baraah terasa gementarnya kerana pendedahan sikap munafik dan ancaman daripada Allah terhadapnya. Surah al-Munafiqun sendiri tidaklah sehebat membicarakan hal golongan munafik sehingga bagaimana perintah Allah terhadap mereka. Daripada 114 surah dalam alquran, surah at-Taubah sahaja yang tidak dimulai dengan basmalah kerana ketegasan Allah mahu supaya orang-orang beriman memerangi pihak kuffar dan munafik.
Membicarakan golongan munafik lebih menggerunkan berbanding kuffar kerana munafik bisa sahaja terjelma daripada jiwa kaum muslimin. Malah sejarah kumpulan munafik itu bermula di Madinah, pada zaman Rasulullah sendiri. Mereka berada dalam lingkungan hidup Rasulullah, dan solat bersama para sahabat Nabi, berdiri di belakang Nabi!
Kaum munafik mengucapkan syahadah, mengakui tiada tuhan melainkan Allah dan menerima Nabi Muhammad sebagai pesusuh Allah. Itu lafaz mereka, tetapi dalam hatinya adalah di balik daripada yang dilafazkan. Kalau sekadar menidakkan dalam hati tetapi tidak membuat rencana dan aksi yang menyusahkan kaum muslimin tidaklah sampai Allah memerintahkan bertegas sehingga jenazahnya tidak boleh disolati (at-Taubah: 84). Mereka membuat rencana ke peringkat mahu membunuh Rasulullah (ayat 74) namun gagal. Kata orang Melayu seperti gunting dalam lipatan.
Apabila mereka diminta bersama-sama Rasulullah untuk memerangi tentara Rumawi dalam Perang Tabuk itu, mereka menolak dengan alasan yang cukup aduhai…: Tidak mahu tergoda perawan-perawan Rumawi yang cantik! (ayat 49). Contoh ini adalah biasa didengar dalam kalangan umah, memberi alasan untuk kelihatan lebih taqwa daripada melakukan sesuatu kerja kebajikan atau urusan agama. Misalnya tidak mahu menghadiri solat berjamaah di masjid kerana mahu menjadi imam kepada anak dan isteri di rumah, walhal tidak berlaku pun kejadian itu di rumah.
Keadaan manusia berjiwa munafik akan muncul di mana-mana dalam masyarakat Islam. Perkataan dusta atau bohong menjadi pegangan utama mereka. Kebenaran atau perintah Allah dan rasul-Nya, bukan pilihan utama. Apa yang utama adalah menyelamatkan diri daripada kesusahan atau bebanan. Untuk terus menikmati kemewahan dan kedamaian, dusta mesti dimainkan dalam banyak situasi. Ya, citra mereka akan kelihatan baik dan menawan.
Surah at-Taubah ini benar-benar mendebarkan kerana Allah tidak membedakan antara pihak kuffar yang secara terbuka menolak Tuhan yang satu iaitu Allah dengan pihak munafik yang mengitari orang-orang beriman. Allah memerintahkan manusia beriman bertegas terhadap munafik sehingga memerangi mereka kerana menurut perhitungan Allah pihak munafik adalah kafir, kafir setelah beriman. Allah memberi jaminan pihak munafik akan menjadi penduduk neraka Jahanam yang kekal di sana (ayat 73).
Setelah mati, Allah melarang jenazahnya diurus sebagaimana jenazah manusia beriman. Serahkan saja jenazah itu kepada kalangan mereka, biar mereka mengurusnya sendiri! Malah Allah melarang pula manusia beriman mendoakan pihak munafik itu (ayat 113).
Ketika Bapak Kiyai Ihsan mengajarkan Tafsir surah at-Taubah ini di Masjid Abrar Sepintas Sabak Bernam Selangor (1987) penulis menanyakan adakah ketegasan Allah hanya untuk zaman Rasulullah. Beliau menjawab bahawa alquran adalah untuk semua zaman, dan pihak munafik akan senantiasa wujud dalam kalangan manusia beriman.
Baru-baru ini Bapak Kiyai itu memberitahu kami beliau sudah mengisytiharkan kepada orang-orang di desanya bahawa beliau tidak mahu hadir solat jenazah kepada mereka yang mati kerana AIDS dan lumba haram. Tentulah maksudnya punca sakit dan mati mereka kerana perbuatan seks terkutuk dan aksi membunuh diri.
Moga-moga pegawai agama di Pejabat Agama yang berdekatan itu memanggil Bapak Kiyai Ihsan untuk diminta penjelasan mengenainya. Biarlah dalam muzakarah itu berlaku pemindahan maklumat dan percambahan informasi. Matlamatnya supaya suara ulama yang peka isu semasa dan mengaitkan pula dengan alquran senantiasa didampingi oleh para pegawai agama.
Membicarakan golongan munafik lebih menggerunkan berbanding kuffar kerana munafik bisa sahaja terjelma daripada jiwa kaum muslimin. Malah sejarah kumpulan munafik itu bermula di Madinah, pada zaman Rasulullah sendiri. Mereka berada dalam lingkungan hidup Rasulullah, dan solat bersama para sahabat Nabi, berdiri di belakang Nabi!
Kaum munafik mengucapkan syahadah, mengakui tiada tuhan melainkan Allah dan menerima Nabi Muhammad sebagai pesusuh Allah. Itu lafaz mereka, tetapi dalam hatinya adalah di balik daripada yang dilafazkan. Kalau sekadar menidakkan dalam hati tetapi tidak membuat rencana dan aksi yang menyusahkan kaum muslimin tidaklah sampai Allah memerintahkan bertegas sehingga jenazahnya tidak boleh disolati (at-Taubah: 84). Mereka membuat rencana ke peringkat mahu membunuh Rasulullah (ayat 74) namun gagal. Kata orang Melayu seperti gunting dalam lipatan.
Apabila mereka diminta bersama-sama Rasulullah untuk memerangi tentara Rumawi dalam Perang Tabuk itu, mereka menolak dengan alasan yang cukup aduhai…: Tidak mahu tergoda perawan-perawan Rumawi yang cantik! (ayat 49). Contoh ini adalah biasa didengar dalam kalangan umah, memberi alasan untuk kelihatan lebih taqwa daripada melakukan sesuatu kerja kebajikan atau urusan agama. Misalnya tidak mahu menghadiri solat berjamaah di masjid kerana mahu menjadi imam kepada anak dan isteri di rumah, walhal tidak berlaku pun kejadian itu di rumah.
Keadaan manusia berjiwa munafik akan muncul di mana-mana dalam masyarakat Islam. Perkataan dusta atau bohong menjadi pegangan utama mereka. Kebenaran atau perintah Allah dan rasul-Nya, bukan pilihan utama. Apa yang utama adalah menyelamatkan diri daripada kesusahan atau bebanan. Untuk terus menikmati kemewahan dan kedamaian, dusta mesti dimainkan dalam banyak situasi. Ya, citra mereka akan kelihatan baik dan menawan.
Surah at-Taubah ini benar-benar mendebarkan kerana Allah tidak membedakan antara pihak kuffar yang secara terbuka menolak Tuhan yang satu iaitu Allah dengan pihak munafik yang mengitari orang-orang beriman. Allah memerintahkan manusia beriman bertegas terhadap munafik sehingga memerangi mereka kerana menurut perhitungan Allah pihak munafik adalah kafir, kafir setelah beriman. Allah memberi jaminan pihak munafik akan menjadi penduduk neraka Jahanam yang kekal di sana (ayat 73).
Setelah mati, Allah melarang jenazahnya diurus sebagaimana jenazah manusia beriman. Serahkan saja jenazah itu kepada kalangan mereka, biar mereka mengurusnya sendiri! Malah Allah melarang pula manusia beriman mendoakan pihak munafik itu (ayat 113).
Ketika Bapak Kiyai Ihsan mengajarkan Tafsir surah at-Taubah ini di Masjid Abrar Sepintas Sabak Bernam Selangor (1987) penulis menanyakan adakah ketegasan Allah hanya untuk zaman Rasulullah. Beliau menjawab bahawa alquran adalah untuk semua zaman, dan pihak munafik akan senantiasa wujud dalam kalangan manusia beriman.
Baru-baru ini Bapak Kiyai itu memberitahu kami beliau sudah mengisytiharkan kepada orang-orang di desanya bahawa beliau tidak mahu hadir solat jenazah kepada mereka yang mati kerana AIDS dan lumba haram. Tentulah maksudnya punca sakit dan mati mereka kerana perbuatan seks terkutuk dan aksi membunuh diri.
Moga-moga pegawai agama di Pejabat Agama yang berdekatan itu memanggil Bapak Kiyai Ihsan untuk diminta penjelasan mengenainya. Biarlah dalam muzakarah itu berlaku pemindahan maklumat dan percambahan informasi. Matlamatnya supaya suara ulama yang peka isu semasa dan mengaitkan pula dengan alquran senantiasa didampingi oleh para pegawai agama.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan